interpolacja
interpolacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌĩntɛrpɔˈlaʦ̑ʲja], AS: [ĩnterpolacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mat. przybliżanie funkcji za pomocą innej funkcji, zwykle wielomianu, tak aby były sobie równe w zadanych punktach; zob. też interpolacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik interpolacja dopełniacz interpolacji celownik interpolacji biernik interpolację narzędnik interpolacją miejscownik interpolacji wołacz interpolacjo
- przykłady:
- (1.1) Interpolacja jest metodą statystyczną, szczególnym przypadkiem aproksymacji.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. interpolować ndk.
- przym. interpolacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) interpolation
- baskijski: (1.1) interpolazio
- bułgarski: (1.1) интерполация ż
- hiszpański: (1.1) interpolación ż
- niemiecki: (1.1) Interpolation ż
- słowacki: (1.1) interpolácia ż
- źródła: