inspirator

inspirator (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩw̃spʲiˈratɔr], AS: [ĩũ̯spʹirator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto zachęca, daje pomysł, sugeruje, inspiruje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inspirator	inspiratorzy
dopełniacz	inspiratora	inspiratorów
celownik	inspiratorowi	inspiratorom
biernik	inspiratora	inspiratorów
narzędnik	inspiratorem	inspiratorami
miejscownik	inspiratorze	inspiratorach
wołacz	inspiratorze	inspiratorzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inspiracja ż, inspirowanie n, inspiracyjność ż

czas. inspirować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) inspirer
• białoruski: (1.1) інспіратар m
• bułgarski: (1.1) инспиратор m
• kazachski: (1.1) рухтандырушы
• rosyjski: (1.1) инспиратор m, вдохновитель m
• szwedzki: (1.1) inspiratör w
• ukraiński: (1.1) інспіратор m
• włoski: (1.1) ispiratore m

źródła: