inskrypcja

inskrypcja (język polski)

inskrypcja (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ĩw̃ˈskrɨpt͡sʲja], AS: [ĩũ̯skrypcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. trwały, pamiątkowy napis zwykle wykuty w kamieniu, czasem wyryty w metalu lub drewnie; zob. też inskrypcja w Wikipedii

(1.2) daw. praw. wpis w księdze wieczystej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inskrypcja	inskrypcje
dopełniacz	inskrypcji	inskrypcji / przest. inskrypcyj
celownik	inskrypcji	inskrypcjom
biernik	inskrypcję	inskrypcje
narzędnik	inskrypcją	inskrypcjami
miejscownik	inskrypcji	inskrypcjach
wołacz	inskrypcjo	inskrypcje

przykłady:

(1.1) Około tysiąc linii tekstu inskrypcji zostało wyrytych na skale około 100 metrów nad drogą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kamienna / grecka / łacińska / stosowna / wyryta inskrypcja • język inskrypcji • inskrypcja głosi • odczytać inskrypcję

(1.2) obciążony inskrypcjami

synonimy:

(1.1) epigraf

(1.2) intabulacja

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) napis

(1.2) wpis

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. inskrypcyjny

przysł. inskrypcyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. inscriptio → napis

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) inscription
• duński: (1.1) inskription w, indskrift w
• francuski: (1.1) inscription ż
• hiszpański: (1.1) inscripción ż
• niemiecki: (1.1) Inschrift ż
• portugalski: (1.1) inscrição ż
• włoski: (1.1) iscrizione ż

źródła: