inskrypcja
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
inskrypcja (język polski)[edytuj]


- wymowa:
- , IPA: [ĩw̃ˈskrɨpʦ̑ʲja], AS: [ĩũ̯skrypcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) trwały, pamiątkowy napis zwykle wykuty w kamieniu, czasem wyryty w metalu lub drewnie
- (1.2) zob. intabulacja
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) epigraf
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. inskrypcyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. inscriptio → napis[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) surskribo
- niemiecki: (1.1) Inschrift ż
- włoski: (1.1) iscrizione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „inskrypcja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.