inkryminować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inkryminować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i IPA[ˌĩŋkrɨ̃mʲĩˈnɔvaʨ̑], AS[ĩŋkrỹmʹĩnovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. obwiniać, stawiać zarzuty
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Prawo, by było szanowane, musi być skuteczne, a sankcje karneadekwatne do inkryminowanego czynu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inkryminowanie n, inkryminacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. incrimineroskarżać[2] < śr.łac. incriminareobwiniać, oskarżać[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dawid Warszawski, Dycha za sztacha?, „Gazeta Wyborcza”, 1992-05-26, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „incriminer” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.