inimicus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inimicus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieprzyjazny, wrogi
(1.2) szkodliwy, zgubny, niekorzystny
(1.3) znienawidzony

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) nieprzyjaciel
odmiana:
(1.1-3) inimic|us, ~a, ~um
(2.1) inimic|us, ~i (deklinacja II)
przykłady:
(1.1) Romani incolas Karthaginis suos inimicos putabant.Rzymianie uważali mieszkańców Kartaginy za swoich wrogów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. in + amicus
uwagi:
źródła: