indoaryjski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

indoaryjski (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Ariów (mieszkańców starożytnych Indii)[1]
(1.2) o języku: stosowany na subkontynencie indyjskim, wywodzący się z indoirańskiej grupy języków indoeuropejskich
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Trzy najważniejsze grupy językowe: indoaryjska, semicka i mongolska zakładają istnienie jakiegoś wspólnego prajęzyka, bo niektóre podstawowe źródłosłowy w nich wspólne.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) lud indoaryjski • bóstwo indoaryjskie • indoaryjski zabytek • indoaryjskie plemię
(1.2) język indoaryjski • zespół języków indoaryjskich • staroindoaryjskidialekt indoaryjski • słownictwo indoaryjskie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „indoaryjski” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, tom 62, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Towarzystwo Naukowe, 1961