indagator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

indagator (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌĩndaˈɡatɔr], AS[ĩndagator], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba prowadząca indagację, wypytująca kogoś o coś[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) indagowany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. indagacja, indagowanie
forma żeńska indagatorka
przym. indagacyjny
czas. indagować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) zob. indagować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „indagator” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 538.