indagacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

indagacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌĩndaˈɡaʦ̑ʲja], AS[ĩndagacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. wypytywanie kogoś o coś, dopytywanie się, badanie (zwykle w liczbie mnogiej)[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na indagacje eks-oficera odpowiadał półgębkiem, niechętnie i, co było najdziwniejsze, zgryźliwie.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) indagowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. indagowanie, indagator, indagatorka
przym. indagacyjny
czas. indagować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. indagatio[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „indagacja” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 538.
  2. Stefan Żeromski: Uroda życia