incognitus
incognitus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieznany, niezbadany[1]
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik incognitus incognita incognitum incognitī incognitae incognita dopełniacz incognitī incognitae incognitī incognitōrum incognitārum incognitōrum celownik incognitō incognitae incognitō incognitīs biernik incognitum incognitam incognitum incognitōs incognitās incognita ablatyw incognitō incognitā incognitō incognitīs wołacz incognite incognita incognitum incognitī incognitae incognita
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „incognitus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 324.