incipit
incipit (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- ‹inc-ipit›
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) słowa rozpoczynające coś, np. piosenkę, wiersz itp., stosowane zwykle wtedy, gdy brak tytułu utworu
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) skrót inc.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
incipit (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) incipit
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik incipit incipity dopełniacz incipitu incipitů celownik incipitu incipitům biernik incipit incipity wołacz incipite incipity miejscownik incipitu incipitech narzędnik incipitem incipity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
incipit (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. incipitový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.