improwizować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

improwizować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zaimprowizować)

(1.1) prezentować, wykonywać coś bez przygotowania
(1.2) przen. wykonywać z jakichkolwiek dostępnych materiałów
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Świetnie improwizujesz, uczyłeś się tego w szkole muzycznej?
(1.2) Franek poszedł do kuchni i z resztek improwizuje nam jakieś jedzenie.
składnia:
(1.1) improwizować + B. • improwizować na + Ms.
(1.2) improwizować + B.
kolokacje:
(1.1) improwizować utwór muzyczny / wiersz / mowę / kazanie • improwizować tekst / muzykę / harmonię • improwizować wierszem / prozą • improwizować na fortepianie / skrzypcach / kontrabasie / … • teatr improwizowany
(1.2) improwizować strój / przyjęcie / obiad / jedzenie / napoje / stanowisko pracy / …
synonimy:
(1) robić / działać ad hoc / doraźnie / naprędce
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. improwizacja ż, improwizator mos, improwizatorka ż, improwizowanie n, zaimprowizowanie n, impromptu n
przym. improwizacyjny, improwizatorski
czas. zaimprowizować
przysł. improwizacyjnie, impromptu
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. improviser < wł. improvvisare[1] < łac. improvisusnieprzewidziany, niespodziewany < łac. im- + provideonie + przewidzieć[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „improwizować” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 536.
  2. etymonline.com