impératif

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

impératif (język francuski)[edytuj]

wymowa:
(1.1) IPA/ɛ̃.pe.ʁa.tif/
(2.1) IPA/ɛ̃.pe.ʁa.tif/ m, IPA/ɛ̃.pe.ʁa.tiv/ ż
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. imperatyw, tryb rozkazujący[1]

przymiotnik

(2.1) rozkazujący, nakazujący
odmiana:
(1.1) lp impératif; lm impératifs
(2.1) lp impératif m, impérative ż; lm impératifs m, impératives ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Maria Szypowska, Język francuski dla początkujących, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1996, s. 14, ISBN 8321402836.