immoralizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

immoralizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌĩmːɔˈralʲism̥], AS[ĩ•moralʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.akc. pob.gemin.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nieuznawanie norm moralnych
(1.2) filoz. pogląd filozoficzny dopuszczający jedynie kryteria pozamoralne jako podstawę wszelkich ocen, kwestionujący istniejące systemy etyczne i wzorce moralne
odmiana:
(1.1-2) blm;
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) amoralizm, libertynizm
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) postawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. immoralista m, immoralistka ż
przym. immoralny, immoralistyczny
przysł. immoralnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. immoralisme[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Hasło „immoralizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.