imienniczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imienniczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌĩmʲjɛ̇̃ɲˈːiʧ̑ka], AS: [ĩmʹi ̯ė̃•ńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• gemin.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta lub dziewczyna mająca takie samo imię lub nazwisko, jak inna osoba
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikimienniczkaimienniczki
dopełniaczimienniczkiimienniczek
celownikimienniczceimienniczkom
biernikimienniczkęimienniczki
narzędnikimienniczkąimienniczkami
miejscownikimienniczceimienniczkach
wołaczimienniczkoimienniczki
przykłady:
(1.1) Moja imienniczka w pracy powiedziała, że nie obchodzi imienin.
składnia:
kolokacje:
(1.1) moja imienniczka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imię n, imieniny nmos
forma męska imiennik m
przym. imienny
przysł. imiennie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: imiennik
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=imienniczka&oldid=8194206”