imbryk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imbryk (język polski)[edytuj]

imbryk (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. przest. naczynie z pokrywką i z dodatkową rurką zakończoną dzióbkiem służące do gotowania wody[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czajnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. imbryczek m
przym. imbrykowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
arab. إبريق (ibrīq) → dzban na wodę[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „imbryk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.