hydronim

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hydronim (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[xɨˈdrɔ̃ɲĩm], AS[χydrõńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. nazwa własna zbiornika wodnego, rzeki, jeziora itp.[1]; zob. też hydronim w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) cieśnina, jezioro, kanał, morze, ocean, rzeka, zatoka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hydrologia ż, hydronimia ż, hydronimik m
przym. hydronimiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ὕδωρ + ὄνυμα (hýdōr + ónyma) → woda + nazwa[2]
uwagi:
zobacz też: antroponim choronim etnonim hydronim oronim toponim
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Artur Gałkowski, Terminologia onomastyczna, Uniwersytet Łódzki, 2012.
  2. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 285.