hyc

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: hycc

hyc (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[xɨʦ̑], AS[χyc]
?/i
znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) odgłos szybkiego uskoczenia, ucieczki drobnego stworzenia itp.

wykrzyknik w użyciu czasownikowym

(2.1) skoczyć, podskoczyć itp.

rzeczownik, rodzaj męski

(3.1) gw. (Warszawa i Górny Śląsk)[1][2] upał
odmiana:
(1.1, 2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Szyszki masz tu i tam, / wejdź na sosnę, urwij sam. / Fik-myk! Hyc-hyc! / Były szyszki, nie ma nic![3]
(2.1) Wziął parasol, wielki taki parasol, rozpiął go, w dół, ot tak, obrócił, i razem z parasolem, ot tak, hyc przez okno[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(3.1) gw. (Górny Śląsk) hica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hycanie
czas. ndk. hycać, pohycać, dk. hycnąć, reg. pozn. chycać, whycnąć, wyhycnąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1, 2.1) dźwięk.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 113.
  2. Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 97.
  3. Edward Szymański, Wiewióreczka.
  4. Eliza Orzeszkowa, W zimowy wieczór, 1888.

hyc (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
hycc
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) upał, gorąco[1][2]
(1.2) gorączka[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fröst
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.