hyłf

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hyłf (język wilamowski)[edytuj]

hyłf (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pomoc[1][2][3]

wykrzyknik

(2.1) hyłf! → pomocy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hyłfer m, gyhyłf m
czas. hyłfa
wykrz. hyłfa
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. helfe, hilfe swn. helfa, hilfa
por. niem. Hilfe
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 302.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 208.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.