hutnik

hutnik (język polski)

hutnik (1.1) stali

hutnik (1.2) szkła

wymowa:

IPA: [ˈxutʲɲik], AS: [χutʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zaw. pracownik huty metalu pracujący przy piecu

(1.2) zaw. pracownik huty szkła formujący szkło

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hutnik	hutnicy
dopełniacz	hutnika	hutników
celownik	hutnikowi	hutnikom
biernik	hutnika	hutników
narzędnik	hutnikiem	hutnikami
miejscownik	hutniku	hutnikach
wołacz	hutniku	hutnicy
depr. M. i W. lm: (te) hutniki

przykłady:

(1.1) Ojciec Haliny był hutnikiem zatrudnionym w jednej z chorzowskich hut.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Dzień Hutnika

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zawód

(1.2) zawód

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Huciska nmos, Hucisko n, huta ż, Huta ż, hutmistrz mos, hutniak mrz, hutnickość ż, hutnictwo n, Hutniczak mos/ż, Hutnik mos/ż

przym. hutniczy, huciany

przysł. hutnicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. huta + -nik

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ironmaster, metallurgist
• baskijski: (1.1) olagizon, urtzaile
• bułgarski: (1.2) стъклар m
• czeski: (1.1) hutník m
• francuski: (1.1) métallurgiste m
• hiszpański: (1.1) obrero m metalúrgico, metalúrgico m, metalurgista m
• kaszubski: (1.1) hëtnik m
• kazachski: (1.1) балқытушы, қорытушы
• litewski: (1.1) aukštakrosnininkas m
• niemiecki: (1.1) Hüttenarbeiter m; (1.2) Glashüttenarbeiter m
• rosyjski: (1.1) плавильщик m, литейщик m, сталевар m; (1.2) стеклодув m
• włoski: (1.1) metallurgico m, siderurgico m, operaio siderurgico m; (1.2) vetraio m

źródła: