husarz

husarz (język polski)

husarz (1.1)

husarz (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈxusaʃ], AS: [χusaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wojsk. ciężkozbrojny, skrzydlaty kawalerzysta husarii, elitarnej jazdy z XVI-XVII w.; zob. też husaria w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ent. ważka z rodzaju Anax lub Hemianax

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	husarz	husarze
dopełniacz	husarza	husarzy / rzad. husarzów
celownik	husarzowi	husarzom
biernik	husarza	husarzy / rzad. husarzów
narzędnik	husarzem	husarzami
miejscownik	husarzu	husarzach
wołacz	husarzu	husarze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	husarz	husarze
dopełniacz	husarza	husarzy
celownik	husarzowi	husarzom
biernik	husarza	husarze
narzędnik	husarzem	husarzami
miejscownik	husarzu	husarzach
wołacz	husarzu	husarze

przykłady:

(1.1) Z rynsztunku znać husarza, po koniu, po zbroi.

(2.1) A gdy husarz władca (Anax imperator) napotka przedstawiciela innego gatunku, choćby żagnicę torfową (Aeshna juncea), atakuje ją (…)

składnia:

kolokacje:

(2.1) husarz mniejszy • husarz władca • husarz zielony • husarz wędrowny

synonimy:

(1.1) st.pol. usarz, skrzydlaty husarz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kawalerzysta

(2.1) ważka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. husaria ż, huzar m, usarz m, pohusarzenie n, husarstwo n

zdrobn. husarzyk m

czas. pohuzarzyć ndk.

przym. husarski, huzarski, usarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też husarz w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (polish) winged hussar
• niemiecki: (1.1) Flügelhusar m
• rosyjski: (1.1) крылатый гусар m; (2.1) дозорщик m

źródła: