humpeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

humpeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈhʊmpl̩n] ​?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) kuleć, kuśtykać, nieporadnie chodzić (obiema nogami)[1]
odmiana:
(1.1)[2] humpel|n (humpelt), humpelte, gehumpelt (haben/sein)[3]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Humpeln n, Humpelei ż
przym. humpelig, humplig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ J. A. Erberhard, Versuch einer allgemeinen deutschen Synonymik, tom 9, str. 63, Halle/Leipzig 1863
  2. ↑ Wiktionary.de, humpeln (Konjugation), 2017
  3. ↑ Wikibooks, Jęz. niemiecki, Czas przeszły złożony z haben lub sein
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=humpeln&oldid=6665705”