hreczka
Wygląd
hreczka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. rdest[1]
- (1.2) reg. (Kraków)[2] gw. lwow.[2] gw. (Bukowina)[3] gryka[1]
- (1.3) gw. (Bukowina) kasza gryczana[3]
- (1.4) maść konia – siwa z brązowymi plamkami
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hreczka hreczki dopełniacz hreczki hreczek celownik hreczce hreczkom biernik hreczkę hreczki narzędnik hreczką hreczkami miejscownik hreczce hreczkach wołacz hreczko hreczki
- przykłady:
- (1.2) Łąki pokrywała para unosząca się ku górze; ptaki śpiewały, ludzie wyjeżdżali na pola; płowy łan żytni kołysał się pochylonymi kłosy, a kwitnąca hreczka zaprawiała wonią powietrze czyste, lekkie, którym miło było oddychać[4].
- (1.2) Oto co się dzieje w małych miasteczkach podczas wojny; ludzie, tak gorliwie zajmują się strategją, że im hreczka marnieje i emerytura w kasach miejsce zawala[5].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rdest
- (1.2) gryka
- (1.3) kasza gryczana
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hreczysko n, hreczanyk m, hreczanik m, hreczuski m, Hreczyszcze n
- przym. hreczany, hreczkowy, hreczkowaty
- związki frazeologiczne:
- siać hreczkę
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rdest
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gryka
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kasza gryczana
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „hreczka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 58.
- ↑ 2,0 2,1 Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 89; dostęp: 9 listopada 2018.
- ↑ J. I. Kraszewski: Ulana.
- ↑ B. Prus: Zaściankowi politycy.