horodniczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

horodniczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌxɔrɔdʲˈɲiʧ̑ɨ], ASorodʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w Wielkim Księstwie Litewskim: urzędnik ziemski, który sprawował pieczę nad miastem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) białor., ukr.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „horodniczy” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.