Przejdź do zawartości

homogeniczność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

homogeniczność (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co homogeniczne; cecha tych, którzy homogeniczni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) homogeniczność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jednorodność
antonimy:
(1.1) heterogeniczność, różnorodność
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. homogenia ż, homogen m, homogenizacja ż, homogenizator m, homogenizowanie n
czas. homogenizować
przym. homogeniczny
przysł. homogenicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. homogeniczny + -ość
uwagi:
Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „homogeniczność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.