holub

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

holub (język czeski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ornit. gołąb
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. holubice, holubník
przym. holubí
związki frazeologiczne:
střílet jako po holubu[1]
przysłowia: lepší vrabec v hrsti nežli holub na střešepečené holuby, nelítají do huby
etymologia:
prasł. *golǫbь
uwagi:
zobacz też: Indeks:Czeski - Ptaki
źródła:
  1. Anna Jakubowska, O czeskiej i górnołużyckiej frazeologii, czyli ustalone porównania semantycznego pola kłamstwa w dwóch bliskich sobie językach, „Kontakty językowe i kulturowe w Europie”, 2007, s. 171.

holub (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. gołąb
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. holubienka ż, Holubica ż, holubica ż, holúbä n, holubacina ż, holubiar m, holubár m, holubička ż, holubník
przym. holubí, holubací, holubiarsky, holubársky, holúbäcí
związki frazeologiczne:
šedivý ako holubsivý ako holubprzysłowie lepší vrabec v hrsti ako holub na streche
etymologia:
uwagi:
źródła: