hlasivka
hlasivka (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. struna głosowa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hlasivka hlasivky dopełniacz hlasivky hlasivek celownik hlasivce hlasivkám biernik hlasivku hlasivky wołacz hlasivko hlasivky miejscownik hlasivce hlasivkách narzędnik hlasivkou hlasivkami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hlas, hlásek, hlasatel, hlasatelka, hlásič, hláska, hláskování, hlasování
- przym. hlasový, hlasivkový, hláskový
- czas. hlásat, hláskovat, hlasovat
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
hlasivka (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. fałd głosowy (struna głosowa)[1], zazwyczaj w lm hlasivky
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hlasivka hlasivky dopełniacz hlasivky hlasiviek celownik hlasivke hlasivkám biernik hlasivku hlasivky miejscownik hlasivke hlasivkách narzędnik hlasivkou hlasivkami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. hlasivkový
- rzecz. hláska ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „hlasivka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.