hiponimia

hiponimia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. relacja między wyrazem o treści bardzo szczegółowej i zakresie węższym a wyrazem o treści bardziej ogólnej i szerszym zakresie; zob. też hiponimia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hiponimia	hiponimie
dopełniacz	hiponimii	hiponimii / przest. hiponimij
celownik	hiponimii	hiponimiom
biernik	hiponimię	hiponimie
narzędnik	hiponimią	hiponimiami
miejscownik	hiponimii	hiponimiach
wołacz	hiponimio	hiponimie

przykłady:

(1.1) Semantyczna podrzędność jednego leksemu względem drugiego nazywamy hiponimią.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) podrzędność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hiponim mrz

przym. hiponimiczny

przysł. hiponimicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ὑπό + ὄνυμα (hypo + ónoma) → pod + imię

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hyponymy
• francuski: (1.1) hyponymie ż
• hiszpański: (1.1) hiponimia ż
• niemiecki: (1.1) Hyponymie ż
• rosyjski: (1.1) гипонимия ż
• włoski: (1.1) iponimia ż

źródła:

hiponimia (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [i.po.'nĩ.mja]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. hiponimia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hipónimo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: