Przejdź do zawartości

hipokryta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hipokryta (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌxʲipɔˈkrɨta], AS[χʹipokryta], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba dwulicowa, obłudna, nieszczera, fałszywa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) słowo „monafeq” znaczy dosłowniehipokryta; dwulicowiec; ktoś, kto z pozoru wspiera kogoś bądź jakieś stanowisko, podczas gdy w istocie jest mu wrogi(…)[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) być hipokrytą
synonimy:
(1.1) dwulicowiec, obłudnik, farbowany lis, faryzeusz, jezuita, tartuffe; pot. fałszywiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) bigot, niewiniątko, skromniś, wilk w owczej skórze / wilk w jagnięcej skórze
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hipokryzja ż
forma żeńska hipokrytka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. hypocrite < łac. hypocrita < gr. ὑποκριτής (hupokritḗs)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. peterlin.pl
  2. Hasło „hipokryta” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.