hiperyzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hiperyzm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [xʲiˈpɛrɨsm̥], AS: [χʹiperysm̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. forma językowa powstała pod wpływem hiperpoprawności[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhiperyzmhiperyzmy
dopełniaczhiperyzmuhiperyzmów
celownikhiperyzmowihiperyzmom
biernikhiperyzmhiperyzmy
narzędnikhiperyzmemhiperyzmami
miejscownikhiperyzmie[2]hiperyzmach
wołaczhiperyzmie[2]hiperyzmy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Jan Miodek, Hiperyzmy, w: Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1987.
  2. ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hiperyzm&oldid=7199804”