hiperaktywność
hiperaktywność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co hiperaktywne; cecha tych, którzy są hiperaktywni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hiperaktywność hiperaktywności dopełniacz hiperaktywności hiperaktywności celownik hiperaktywności hiperaktywnościom biernik hiperaktywność hiperaktywności narzędnik hiperaktywnością hiperaktywnościami miejscownik hiperaktywności hiperaktywnościach wołacz hiperaktywności hiperaktywności
- przykłady:
- (1.1) (…) obserwowano, że zaburzenia uwagi i hiperaktywność nie zawsze muszą współwystępować z zachowaniami szkodliwymi, naruszającymi porządek społeczny[1].
- składnia:
- (1.1) hiperaktywność + D.
- synonimy:
- (1.1) nadaktywność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) aktywność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. hiperaktywny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. hiperaktywny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hyperactivity
- czeski: (1.1) hyperaktivita ż
- duński: (1.1) hyperaktivitet w
- francuski: (1.1) hyperactivité ż
- hiszpański: (1.1) hiperactividad ż
- nowogrecki: (1.1) υπερκινητικότητα ż (yperkinitikótita), υπερδραστηριότητα ż (yperdrastiriótita)
- ukraiński: (1.1) гіперактивність ż
- węgierski: (1.1) hiperaktivitás
- włoski: (1.1) iperattività ż
- źródła:
- ↑ Bronisław Urban, Społeczne konteksty zaburzeń w zachowaniu, s. 61.
- ↑ Hasło „hiperaktywność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.