hingst

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hingst (język duński)[edytuj]

wymowa:
Dania: [ˈheŋˀsd]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. ogier
odmiana:
(1.1) en hingst, hingsten, hingste, hingstene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

hingst (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. ogier
odmiana:
(1.1) en hingst, hingsten, hingster, hingstene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) hoppe
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

hingst (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. ogier[1][2]
odmiana:
(1.1) en hingst, hingsten, hingstar, hingstarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 196.