hingehen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hingehen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈhɪnˌɡeːən]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) iść, pójść (w pewne miejsce, w pewnym kierunku)
(1.2) odchodzić, odejść (z pewnego miejsca)
(1.3) uchodzić, ujść (mimo złej jakości)
(1.4) przen. umrzeć
odmiana:
(1.1-4)[1] hingehen (geht hin), ging hin, hingegangen (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Hingehen n, Hingang m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: gehenabgehenangehenaufgehenausgehenbegehenbeigehendurchgeheneingehenentgehenergehenfortgehenhergehenhingehenhintergehenmitgehennachgehenniedergehenumgehenuntergehenübergehenvergehenvorbeigehenvorgehenweggehenzergehenzurückgehen
źródła: