heptarchia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

heptarchia (język polski)[edytuj]

Heptarchia (1.1) anglosaska
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. grupa wczesnośredniowiecznych królestw anglosaskich na terenie Anglii[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Od połowy VIII wieku do początków IX wieku Mercja była państwem-hegemonem heptarchii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. heptarchia < gr. ἑπταρχία → „siedmiowładztwo” < gr. ἑπτά + ἀρχή + -ία
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „heptarchia” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.

heptarchia (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. heptarchia
odmiana:
(1) heptarchi|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἑπταρχία → „siedmiowładztwo” < gr. ἑπτά + ἀρχή + -ία; źródłosłów dla pol. heptarchia
uwagi:
źródła: