handduk

handduk (język szwedzki)

handduk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ręcznik

odmiana:

(1.1) en handduk, handduken, handdukar, handdukarna

przykłady:

(1.1) Kvinnan torkade sig med en mjuk handduk. → Kobieta wytarła się miękkim ręcznikiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

kasta in handduken

etymologia:

hand + duk

uwagi:

zobacz też: słownictwo związane z wakacjami w języku szwedzkim

źródła: