hajtałer

hajtałer (język polski)

wymowa:

IPA: [xajˈtawɛr], AS: [χai ̯tau̯er] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) przestarzały lub dziwaczny but

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) dokuczliwie o osobie wysokiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hajtałer	hajtałery
dopełniacz	hajtałera	hajtałerów
celownik	hajtałerowi	hajtałerom
biernik	hajtałera	hajtałery
narzędnik	hajtałerem	hajtałerami
miejscownik	hajtałerze	hajtałerach
wołacz	hajtałerze	hajtałery

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hajtałer	hajtałery
dopełniacz	hajtałera	hajtałerów
celownik	hajtałerowi	hajtałerom
biernik	hajtałera	hajtałerów
narzędnik	hajtałerem	hajtałerami
miejscownik	hajtałerze	hajtałerach
wołacz	hajtałerze	hajtałery

przykłady:

(1.1) Ciągle jeszcze chodzisz w tych starych hajtałerach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trep, but

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1) Spolszczona wersja dwóch wyrazów: high tower po angielsku znaczących wysoką wieżę, a także konkretną najwyższą wieżę w konkretnym zamku.

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: