Przejdź do zawartości

hönd

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Hondhond
wymowa:
IPA[hœnd̥] lm [ˈhɛnd̥ʏr̥]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dłoń, ręka
(1.2) strona, ręka
odmiana:
(1) lp hönd, ~, hendi, handar (~in, ~ina, hendinni, handarinnar); lm hendur, hendur, ~um, handa (hendurnar, hendurnar, ~unum, handanna)
przykłady:
(1.1) Hann greip um höndina á henni og togaði hana til sín.Chwycił za rękę i przyciągnął do siebie.
(1.1) Hann var með lítinn kassa undir hendinni.Niósł małą skrzynkę pod pachą.
(1.1) Hann brosti til mín og rétti mér höndina.Uśmiechnął się do mnie i podał mi rękę.
(1.2) Þarna situr Guðrun og henni á vinstri hönd situr Greta.Tam jest Guðrun, a po jej lewej ręce siedzi Greta.
składnia:
kolokacje:
(1.1) halda / taka / grípa um höndina (á e-m) → trzymać / wziąć / chwytać (kogoś) za rękę haldast hönd í hönd → trzymać się za ręcefyrir eigin hönd → w swoim imieniufyrir hönd e-sw czyimś imieniu
(1.1) handahóf, handarbak, handarkríki, handafl, handavinna, handbók, handbolti, handbremsa, handiðn, handklæði, handleggur, handrit, handsama, handsprengja, handsterkur, handtaka
synonimy:
(1.2) hlið
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. henda
przyim. handa
przyim./przysł. handan
związki frazeologiczne:
borga út í höndfara í höndfrá fyrstu hendiláta hendur standa fram úr ermumleggja hendur á e-nleka í höndunumstjórna e-u harðri henditaka e-n höndumtaka höndum samantaka málin í sinar hendurtakast á hendur
etymologia:
st.nord. hönd << pragerm. *xanđuz; por. duń. hånd, szw. hand, st.ang. hand, swn. hant (niem. Hand), goc. 𐌷𐌰𐌽𐌳𐌿𐍃 (handus)
uwagi:
źródła: