górnik

górnik (język polski)[edytuj]

wymowa:: IPA: [ˈɡurʲɲik], AS: [gurʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zaw. pracownik kopalni zatrudniony przy wydobyciu z ziemi kopalin; zob. też górnik w Wikipedii

(1.2) daw. mieszkaniec gór^[1]^[2]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	górnik	górnicy
dopełniacz	górnika	górników
celownik	górnikowi	górnikom
biernik	górnika	górników
narzędnik	górnikiem	górnikami
miejscownik	górniku	górnikach
wołacz	górniku	górnicy

depr. M. i W. lm: (te) górniki

przykłady:: (1.1) W dniu 4 grudnia górnicy obchodzą swoje święto – Barbórkę^[3].

składnia:

kolokacje:: (1.1) górnik filarowy • górnik strzałowy • Górnik Konin / Wałbrzych / Zabrze

synonimy:: (1.1) gw. hawierz; gw. (Górny Śląsk) bergmon, grubiorz, murcek; (1.2) góral

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:: (1.1) st.pol. antrycharz, bachmistrz, barkmistrz, bergmagister, berkmajster, hasplarz; górn. ciągacz, ciskacz, filarowiec, flekarz, hałdziarz, szybowy, wozak; gw. (Górny Śląsk) cymbrowocz, obersztajger, sztajger, śleper

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. góra ż, górnictwo n

forma żeńska górniczka ż

przym. górniczy, górski, górny

przysł. góra, górniczo

związki frazeologiczne:: przysłowia: Barbara święta o górnikach pamięta

etymologia:: pol. góra + -nik

uwagi:: (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody; (1.1) nie mylić z: góral; (1.2) pisane bywało bez kreski nad o, czyli gornik

tłumaczenia:: (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: góral

albański: (1.1) minator
angielski: (1.1) miner
arabski: (1.1) عامل منجم m
baskijski: (1.1) meatzari
białoruski: (1.1) шахцёр m
bułgarski: (1.1) миньор m
chorwacki: (1.1) rudar m
czeczeński: (1.1) маьӏданхо
czeski: (1.1) horník m, havíř m
dolnołużycki: (1.1) górnikaŕ m, górnik m
duński: (1.1) minearbejder w
esperanto: (1.1) ministo
estoński: (1.1) kaevur
fiński: (1.1) kaivosmies
francuski: (1.1) mineur m
górnołużycki: (1.1) hórnik m
gudźarati: (1.1) ખાણિયો m (khāṇiyō)
hiszpański: (1.1) minero m
interlingua: (1.1) minator, minero
irlandzki: (1.1) mianadóir m
islandzki: (1.1) námumaður m
jidysz: (1.1) גרעבער m (greber)
kazachski: (1.1) кенші
litewski: (1.1) kalnakasys m, šachtininkas m, kasybininkas m
luksemburski: (1.1) Biergaarbechter m
niderlandzki: (1.1) mijnwerker
niemiecki: (1.1) Bergmann m
norweski (bokmål): (1.1) gruvearbeider m
nowogrecki: (1.1) ανθρακωρύχος m, μεταλλωρύχος m
rosyjski: (1.1) шахтёр m
słowacki: (1.1) baník m
szwedzki: (1.1) gruvarbetare
śląski: (1.1) grubjorz
turecki: (1.1) madenci
ukraiński: (1.1) шахтар m, гірник m
węgierski: (1.1) bányász
włoski: (1.1) minatore m
yupik środkowy: (1.1) mainaq

źródła:

↑ Hasła „górnik”, „góral” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 889.
↑ Hasło „gornik” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 2, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 751.
↑ Barbórka. Prezydent Komorowski odwiedził kopalnię „Bogdanka”. (język polski). wiadomosci24.pl. [dostęp 28 listopada 2012].

górnik (język dolnołużycki)[edytuj]

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) górnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) górnikaŕ m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

[1] Hasła „górnik”, „góral” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 889.

[2] Hasło „gornik” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 2, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 751.

[3] Barbórka. Prezydent Komorowski odwiedził kopalnię „Bogdanka”. (język polski). wiadomosci24.pl. [dostęp 28 listopada 2012].

[1]

[2]

[3]