guldynka
guldynka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. łow. lekka strzelba gwintowana z XVII-XVIII wieku. używana na ogół do polowań[1]; zob. też guldynka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik guldynka guldynki dopełniacz guldynki guldynek celownik guldynce guldynkom biernik guldynkę guldynki narzędnik guldynką guldynkami miejscownik guldynce guldynkach wołacz guldynko guldynki
- przykłady:
- (1.1) Raz wyrwała się z domu na polowanie, na kaczki z guldynką[2].
- (1.1) Nic nie ma w ręku. Czym tu dać sygnały? Róg i guldynka z kozaczkiem zostały[3].
- (1.1) Ciężki a dalekonośny muszkiet był mi niepotrzebny. Zamiast niego wziąłem lżejszą guldynkę[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- nazwa z prawdopodobieństwem wywodzona od kurlandzkiego Goldingen[5]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Włodzimierz Kwaśniewicz, 1000 słów o dawnej broni palnej, Wydawnictwo MON, Warszawa 1987, s. 62.
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, rozdz. VI.
- ↑ Cecylia Niewiadomska, Sobieski: Wróżba w: Legendy, podania i obrazki historyczne, Gebethner i Wolff, Warszawa 1911.
- ↑ Arkady Fiedler, Wyspa Robinsona, Iskry, Warszawa 1956, s. 161.
- ↑ Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska ilustrowana, P. Laskauer i W. Babicki, Warszawa 1901, s. 222.