gudźarati

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: gudżarati

gudźarati (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌɡuʥ̑aˈratʲi], AS: [guʒ́aratʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. jeden z języków nowoindyjskich, którym posługuje się ponad 46 mln mówiących – głównie mieszkańców Indii, stanu Gudźarat; zob. też język gudźarati w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikgudźaratigudźarati
dopełniaczgudźaratigudźarati
celownikgudźaratigudźarati
biernikgudźaratigudźarati
narzędnikgudźaratigudźarati
miejscownikgudźaratigudźarati
wołaczgudźaratigudźarati
przykłady:
(1.1) Niektóre dialekty sindhi, używane na pustyni Thar, uznaje się za przynależące do radźasthani bądź do gudźarati. Granica między nimi jest bowiem dość płynna[1].
(1.1) Jego wiersze tłumaczono na języki: angielski, francuski, niemiecki, rosyjski, hiszpański, węgierski, norweski, arabski, gudźarati, marathi, bengali, polski[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gudżarati
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Gudźarat m, Gudżarat m, gudżarati n, gudżaracki mrz, Gudźarka ż
przym. gudżaracki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Barbara Weigl, Romowie 2009: między wędrówką a edukacją, s. 118
  2. ↑ Twórczość, nr 9-12, 2001, s. 136
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=gudźarati&oldid=7744205”