grzechotanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

grzechotanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dźwięk wydawany przez drobne przedmioty uderzające rytmicznie w ścianki zamkniętego pojemnika
(1.2) poruszanie instrumentem lub przedmiotem w celu wytworzenia grzechotu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Piłka została zmodyfikowana tak, by wydawała dźwięki dzwonienia lub grzechotania[1].
(1.1) Hałas podobny do klikania lub grzechotania wytwarzany jest przez terkotkę.
(1.2) Grzechotanie zabawką przez małego Krzysia doprowadzało go do szaleństwa.
(1.2) Klap, klap. Stukot kopyta, turkot kół, długi, rytmiczny łańcuch łoskotu na skręcie i szybkie grzechotanie po kamieniach: to jest coś, co się rozwija jak kłębek i dąży w oddalenie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) grzechot
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dźwięk
(1.2) czynność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grzechot mrz, grzechotka ż, grzechotnik mzw, grzechotniki lm nmos, grzechotnikowate lm nmos
czas. grzechotać ndk., zagrzechotać dk.
przym. grzechotliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. grzechotać + -anie
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: grzechot
źródła:
  1. z Wikipedii
  2. Karel Čapek, Zastój czasu (tłum. Stanisław Alberti)