Przejdź do zawartości

grundlegend

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

grundlegend (język niemiecki)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈɡʁʊntˌleːɡn̩t]
znaczenia:

przymiotnik[1]

(1.1) podstawowy, zasadniczy, fundamentalny

w funkcji przysłówka[2]

(2.1) zupełnie, całkowicie, zasadniczo, fundamentalnie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Grundlage ż, Grundlegung ż
czas. grundlegen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: