grandilokwencja

grandilokwencja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɡrãndʲilɔˈkfɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [grãndʹilokfẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. pejor. górnolotny, bombastyczny styl lub sposób mówienia charakteryzujący się użyciem napuszonych określeń

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	grandilokwencja
dopełniacz	grandilokwencji
celownik	grandilokwencji
biernik	grandilokwencję
narzędnik	grandilokwencją
miejscownik	grandilokwencji
wołacz	grandilokwencjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. grandiloquenza z łac. grandiloquus (łac. grandis i łac. loqui)

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) grandiloquenza

źródła: