grøn

grøn (język duński)

grøn (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈgrɔ̃nˀ]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zielony

(1.2) przen. młody i niedoświadczony

(1.3) przen. dotyczący natury i środowiska naturalnego

odmiana:

(1) grøn, grønt, grønne; st. wyższy grønnere; st. najwyższy grønnest

przykłady:

(1.1) Hendes øjne er grønne som græs. → Jej oczy są zielone jak trawa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grøn te → zielona herbata • Grønland → Grenlandia

synonimy:

(1.2) umoden, uerfaren

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. grønlig

związki frazeologiczne:

blive grøn af misundelse • det grønne bord • få grønt lys • græsset er altid grønnere på den anden side • grøn bølge • have grønne fingre • sove på sit grønne øre

etymologia:

st.nord. grœnn

uwagi:

zobacz też: kolory w język duńskim

źródła:

grøn (język norweski (nynorsk))

grøn (1.1)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zielony

(1.2) o owocu, warzywie: niedojrzały

(1.3) o człowieku: młody, niedoświadczony

(1.4) przen. dotyczący natury i środowiska naturalnego

odmiana:

(1.1) grøn, grøn, grønt, grøne; st. wyższy grønare; st. najwyższy grønast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

ergre seg grøn • graset er alltid grønare på andre sida av gjerdet • grøn av misunning • love gull og grøne skogar

grøn bølgje • grøn energi • grøn lunge • grønt skifte

etymologia:

uwagi:

zobacz też w bokmål: grønn

źródła:

 Hasło „grøn” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.