gorącość
gorącość (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. cecha tego, co ma bardzo wysoką temperaturę
- (1.2) przest. cecha tego, który jest bardzo w coś zaangażowany
- (1.3) przest. cecha tego, w co ludzie żarliwie się angażują
- odmiana:
- (1.1-3) zwykle lp,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gorącość gorącości dopełniacz gorącości gorącości celownik gorącości gorącościom biernik gorącość gorącości narzędnik gorącością gorącościami miejscownik gorącości gorącościach wołacz gorącości gorącości
- przykłady:
- (1.1) A jeśli tymczasem złoci się zaledwie wino, snadź w krwi młodej więcej słońca niż purpury, póki lata gorącości nie dopalą krwi w żyłach i winnej macicy gron![1]
- (1.2) Co więcej, że właśnie to niedołęstwo będzie głosem doświadczenia, umiejącego zapalczywość i gorącość przekuwać na oręż dla głębokich kalkulacji, arcydoniosłych planów![2]
- (1.3) Gorącość bitwy nie pozwalała brać niewolnika[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Wacław Berent, Żywe kamienie, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Wacław Gąsiorowski, Księżna Łowicka Powieść historyczna z XIX wieku, 1908, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Władysław Reymont, Rok 1794, 1918, Narodowy Korpus Języka Polskiego.