godowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

godowy (język polski)[edytuj]

zachowanie godowe (1.1) węży
wymowa:
IPA[ɡɔˈdɔvɨ], AS[godovy]
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z godami, dotyczący godów
(1.2) przest. ślubny, weselny, biesiadny[1]
(1.3) przest. uroczysty, odświętny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Drugą oznaką okresu godowego u byków jest wydzielany charakterystyczny zapach piżma[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) okres godowytaniec godowy • zachowania / zwyczaje / upierzenie / umaszczenie / barwy godowe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gody nmos, godzenie n
czas. godzić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „godowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jolanta Flach, Jesienne Tatry, „Tygodnik Podhalański”, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.