gniot

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gniot (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɟɲɔt], AS[ǵńot], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub pot. męskozwierzęcy[1]

(1.1) pot. nieudana praca, dzieło rąk
(1.2) pot. nieudane bądź źle upieczone pieczywo[2]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) To ma być wypracowanie? To największy twój gniot jak do tej pory!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bubel, byle co, bzdury, chała, flaki, słabizna, szmira
(1.2) gnieciuch, zakalec
antonimy:
(1.1) dzieło, majstersztyk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gniecenie n, nagniatanie n, gnieciuch mrz, gniocik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.