gniady

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gniady (język polski)[edytuj]

gniady (1.1) koń
wymowa:
IPA[ˈɟɲadɨ], AS[ǵńady], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) hipol. o koniu: mający brązową (jasną bądź ciemną) sierść oraz czarną grzywę, ogon i dolne odcinki kończyn
(1.2) jasnobrunatny, kasztanowaty

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) hipol. pot. gniadosz
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Rycerz dosiadł gniadego konia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) gniady koń / źrebak / wierzchowiec / ogier / rumak • gniada klacz / klaczkamaść gniada • skarogniady
(1.2) modraszek gniady
(2.1) skarogniady
synonimy:
(2.1) gniadosz
antonimy:
hiperonimy:
(2.1) koń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gniadosz mzw, gniada ż, gniadość ż
przysł. gniado
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *gnědъ; por. czes. hnědý
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: