gnaga

gnaga (język szwedzki)

en bebis gnager på en leksak (1.1)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) gryźć zębami, ogryzać

(1.2) przen. wyżerać, trawić, nadwątlać, zużywać

(1.3) przen. (np. o uczuciach) drążyć, dręczyć, niepokoić, męczyć

odmiana:

(1) att gnaga, gnager, gnagde, gnagt, gnag! ; pres. part. gnagande, perf. part. gnagd

przykłady:

składnia:

(1.1) gnaga på något → gryźć coś

(1.3) något gnager i någon → coś dręczy kogoś

kolokacje:

(1.1) gnaga på ett ben → ogryzać kość

(1.3) gnagande oro → dręczący niepokój

synonimy:

(1.1) nagga, knapra, bita

(1.2) nagga, tära, nöta, fräta

(1.3) nagga, skava, fräta, oroa, plåga

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gnag, gnagande, gnagning, gnagare

przym. gnagande

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe gnagtand

czasownik frazowy gnaga av • gnaga bort • gnaga sig in • gnaga sig igenom • gnaga sönder

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: gnägga → rżeć

zobacz też: bita • gnaga • hugga • knapra • nafsa • nagga • tugga (sposoby gryzienia)

źródła: