gleichzeitig

gleichzeitig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɡlaɪ̯çˌʦaɪ̯tɪç] ​

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jednoczesny, równoczesny

w funkcji przysłówka

(2.1) jednocześnie, równocześnie

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der gleichzeitige ein gleichzeitiger gleichzeitiger	die gleichzeitige eine gleichzeitige gleichzeitige	das gleichzeitige ein gleichzeitiges gleichzeitiges	die gleichzeitigen gleichzeitigen gleichzeitige
Gen.	słaba mieszana mocna	des gleichzeitigen eines gleichzeitigen gleichzeitigen	der gleichzeitigen einer gleichzeitigen gleichzeitiger	des gleichzeitigen eines gleichzeitigen gleichzeitigen	der gleichzeitigen gleichzeitigen gleichzeitiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem gleichzeitigen einem gleichzeitigen gleichzeitigem	der gleichzeitigen einer gleichzeitigen gleichzeitiger	dem gleichzeitigen einem gleichzeitigen gleichzeitigem	den gleichzeitigen gleichzeitigen gleichzeitigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den gleichzeitigen einen gleichzeitigen gleichzeitigen	die gleichzeitige eine gleichzeitige gleichzeitige	das gleichzeitige ein gleichzeitiges gleichzeitiges	die gleichzeitigen gleichzeitigen gleichzeitige
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gleichzeitigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: