gläubig

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gläubig (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɡlɔɪ̯bɪç] IPA[ˈɡlɔɪ̯bɪk]
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. wierzący
(1.2) wierny, oddany
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Sie ist eine gläubige Person.Ona jest osobą wierzącą.
składnia:
kolokacje:
(1.1) streng / tief gläubig • ein gläubiger Katholik / Muslim / Protestanteine gläubige Katholikin / Muslima / Person / Protestantin
synonimy:
antonimy:
(1.1) ungläubig
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) fromm, glaubensstark, gottesfürchtig, religiös
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Glauben n, Glaube m, Glauben m, Gläubigkeit ż, Gläubiger m, Gläubige ż
czas. glauben
tem. słow. Glaube
przym. glaublich
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: